Odkryty, piaszczysty i zagliniony, pofałdowany teren na północ od Prusinowa Wałeckiego, po obu stronach drogi z tej wsi do Rutwicy.

25 stycznia 1945 r. wojska niemieckie zajęły odcinek. Obsadą była głównie piechota utworzona z podchorążych Oficerskiej Szkoły Artylerii w Borne. 30 stycznia do Prusinowa Wałeckiego dojechały radzieckie czołgi i od tego dnia załoga odcinka była w nieustannym pogotowiu, wypatrując oznak zbliżającego się szturmu. Rosjanie zajęli wieś dopiero 3 lutego i wówczas przed odcinkiem rozwinęły się pododdziały 328 DP 47 A. Dwa dni później, po rozpoznaniu stanu niemieckiej pozycji, miał miejsce atak na odcinek i żołnierze radzieccy opanowali pierwszą linię schronów. 6 lutego udany kontratak zmusił ich do wycofania się na podstawę wyjściową. Drugie uderzenie nastąpiło 8 lutego i zostało wsparte znaczną liczbą artylerii oraz czołgów. Rosjanie przełamali pozycję i wieczorem dotarli do linii toru kolejowego pod Rutwicą. Niemcy wykonali następnego dnia kilka kontrataków, lecz nie odzyskali utraconej pozycji.