Urodziła się 28 listopada 1924 roku w Nieświeżu. Jej ojciec, Stanisław był legionistą. Dlatego już w czasie pierwszej deportacji 10 lutego 1940 r., cała rodzina została zesłana w głąb Rosji do obozu w Ługodzie w rejonie Ledińskim. 10 lutego 1943 r. Bronisława rozpoczęła służbę w 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Po przeszkoleniu w Batalionie Kobiecym im. E. Plater została przydzielona do sztabu 5 DP im. J. Dąbrowskiego jako pisarz. Uczestniczyła w walkach pod Puławami i na przyczółku warecko – magnuszewskim, w walkach o Warszawę. Następnie jako pisarz sztabowy 5 pp, uczestniczyła w walkach pod Mirosławcem, Borujskiem, Dziwnowem, forsowała Odrę, doszła do Berlina. Otrzymała liczne odznaczenia wojskowe, uchwałą Rady Państwa z 27 sierpnia 1968 r. została odznaczona również Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.
