Siły główne 4 DP 1 AWP jeszcze wieczorem 1.02.45 r. nie czekając na wyniki walk o Jastrowie wyminęły je od południa i pod osłoną 10 pp (który brał udział w walkach o Jastrowie) kontynuowały marsz w kierunku na Szwecję. Na czole przemieszczał się 12 pp a za nim 11 pp. W czasie marszu nie napotkano większego oporu nieprzyjaciela. Drobne grupy wroga kryjąc się po lasach wycofywały się na zachód. Dopiero około północy 1 lutego, gdy czołowe pododdziały 12 pp podeszły po Szwecję, wywiązała się krótka walka. O godz.3.30 dnia 2.02.45 r. miejscowość ta została całkowicie opanowana.

Po opanowaniu Szwecji 11 pp posuwał się z rejonu Szwecji  wzdłuż szosy na Nadarzyce, prowadząc jednocześnie rozpoznanie obrony nieprzyjaciela.  12 pp posuwający się z rejonu Szwecji  na zachód, 2 lutego ok. godz. 16.00 3 batalion czołowymi pododdziałami zbliżył się do lasów na wschód od jezior Smolno i Łubianka nawiązując tym samym łączność z 207 pp 76 DP 47 AR. Na podstawie wiadomości  uzyskanych od 76 DP AR oraz w wyniku własnej działalności rozpoznanej w dniu 2 lutego stwierdzono, że nieprzyjaciel  posiada silną obronę na przesmykach jezior Smolno, Zdbiczno i Łubianka oraz w rejonie Zdbic, Dobrej i Morzycy. Rozpoznano stoiska głównej pozycji, obrony i ustalono, że nieprzyjaciel osłania tę pozycję wzmocnionym ubezpieczeniem  bojowym w rejonie   Zdbic.

W szkole w Szwecji w dniach 4-15 II mieściła się kwatera głównodowodzącego 1 Armii WP gen. Stanisława Popławskiego. Stąd kierował on operacją przełamania Wału Pomorskiego. Walki o Szwecje upamiętnia głaz stojący przy głównej drodze biegnacej przez Szwecję