Nie wszystkie schrony bojowe wybudowane na Froncie Fortecznym Łuku Odry i Warty są pancerwerkami. Niemcy w okresie budowy prowadzili szerokie działania maskujące, aby dezinformować przeciwnika. Na potrzeby propagandowe każdy schron nazywany był werkiem lub bunkrem. Później wprowadzono kolejne słowo – Panzerwerk, czyli dzieło, schron pancerny. Zgodnie z definicją miały to być wszystkie obiekty, małe schrony oraz wszystkie stanowiska wyposażone w kopuły 6 – i 3 – strzelnicowe, a także kopuły dla obserwatorów artylerii o wytrzymałości minimum B 1. Tyle, że takie warunki spełniały prawie wszystkie niemieckie schrony bojowe… W niektórych przypadkach nadawano im kolejne numery, w innych – dla zamaskowania – część numerów pomijano.

Pancerwerki FF OWB leżące w odcinku centralnym były z sobą połączone systemem podziemnym. Dzięki temu można je było połączyć w grupy warowne, mające swoje nazwy i numery. Rozproszone obiekty bojowe również traktowano jako grupy warowne (z nazwami i numerami). Nadawane nazwy pochodziły ze świata zwierząt, roślin, wykorzystywano także nazwiska bohaterów narodowych. Nie wolno było używać nazwisk osób żyjących i nazw miejscowości znajdujących się w pobliżu.