Stanisław Kozar, zam. w Poznaniu: „Niemcy uciekając zostawiali więźniów zamkniętych w więzieniach. W więzieniach byli jeńcy rozmaitych narodowości. Z jak wielką radością witali nas i dziękowali nam za życie! Napotykaliśmy na przeszkody naturalne, jakimi były rzeki, lasy, zagajniki i osiedla. Niemcy mieli swoją dywizję SS, która miała za zadanie bronić Wału Pomorskiego. Na przełamanie Wału była przeznaczona nasza jednostka. Walczyliśmy po drodze także o Mirosławiec. Niemcy z Mirosławca nie zdążyli uciec. Niemiecka amunicja, konie i wozy poszły pod amunicję polskich czołgów. Pamiętam, że był luty, ostra zima, 23 stopnie mrozu. Zdobyliśmy Wałcz i Mirosławiec. W Wałczu rozbito nam cztery czołgi. Niemcy zgrupowali tam jednostkę pancerną, tzw. Ferdynandy. To one nam właśnie zniszczyły działa pancerne. Z Wałcza kierunek na Złocieniec i tutaj się kończy Wał Pomorski. Za zdobycie Wału Pomorskiego i Wałcza dostaliśmy pochwałę od generała Popławskiego”.
